15 czerwca 2021 roku z wielkim smutkiem zawiadomiliśmy o śmierci prof. dr hab. Marii Kleinrok, wybitnego naukowca, ikony protetyki stomatologicznej, twórczyni polskiej szkoły nauki o rehabilitacji układu ruchowego narządu żucia, wychowawcy wielu pokoleń lekarzy stomatologów.
Pani Profesor Maria Kleinrok ukończyła studia z wyróżnieniem na Wydziale Stomatologii Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu w 1955 roku. Tam też rozpoczęła pracę zawodową na stanowisku asystenta Zakładu Protetyki Stomatologicznej oraz uzyskała dyplom doktora nauk medycznych w dziedzinie stomatologii (1966). Późniejsze życie zawodowe związała z Lublinem i tutejszą Akademią Medyczną, przekształconą następnie w Uniwersytet Medyczny, uzyskując kolejno tytuły doktora habilitowanego (1975), profesora nadzwyczajnego (1984), a w 1994 roku profesora zwyczajnego nauk medycznych.
Czytaj także: Zmarła prof. Maria Kleinrok
Pani Profesor Maria Kleinrok zorganizowała od podstaw Zakład Protetyki Stomatologicznej Akademii Medycznej w Lublinie (1975), pełniąc funkcję Kierownika Katedry i Zakładu do chwili przejścia na emeryturę w 2002 roku. W 1984 roku stworzyła Pracownię Zaburzeń Czynnościowych Narządu Żucia – pierwszą w Polsce samodzielną placówkę naukową, zajmującą się bólami twarzy i głowy oraz innymi odległymi objawami bólowymi, czynnościowymi, wegetatywnymi, związanymi z dysfunkcją układu ruchowego narządu żucia. Była założycielką (2000) i pierwszym prezesem Polskiego Towarzystwa Dysfunkcji Narządu Żucia (PTDNŻ). Była członkiem Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego od 1969 i założycielką Podsekcji Koła Protetyki PTS Oddział Lublin (1971). W latach 1980 -1984 była zastępcą Przewodniczącej PTS Oddziału Lublin, a następnie przez dwie kadencje – do 1994 roku pełniła funkcję Przewodniczącej Oddziału. W latach 1993 – 1998 była prezesem Sekcji Protetyki PTS. Była członkiem wielu towarzystw naukowych, m.in.: Międzynarodowego Stowarzyszenia Badania Bólu, Polskiego Towarzystwa Patofizjologii Bólu Komitetu Nauk Neurologicznych PAN, Polskiego Towarzystwa Lekarskiego Oddział w Lublinie, członkiem zarządu European Prosthodontic Association EPA (Europejskiego Towarzystwa Protetycznego).
Działalność naukowa i lecznicza Pani Profesor Marii Kleinrok związana była z protetyką stomatologiczną, a Jej ogromną pasją była etiologia, diagnostyka i leczenie zaburzeń czynnościowych narządu żucia. Stworzyła, znaną i cenioną w świecie, polską szkołę zajmującą się problematyką układu ruchowego narządu żucia, zajmując stałe miejsce w światowej czołówce badaczy zajmujących się tą dziedziną stomatologii. Opracowała oryginalną metodę wewnątrzustnego zapisu zwarcia centrycznego i ekscentrycznego z zastosowaniem urządzenia rejestrującego własnego pomysłu – opatentowanego pod nazwą – Funkcjograf wg Kleinrok. Na szczególne podkreślenie zasługują, prowadzone pod kierunkiem Pani Profesor, pionierskie badania nad rolą przemieszczenia krążków stawu skroniowo-żuchwowego i głów żuchwy w powstawaniu odległych objawów bólowych w obrębie kręgosłupa i kończyn. Wybitne osiągnięcia poznawcze i praktyczne zaowocowały licznymi zaproszeniami Pani Profesor do wygłoszenia wykładów na liczących się kongresach i zjazdach naukowych na całym świecie, w tym wykładu plenarnego na Kongresie FDI w Sydney w Australii (2003). Pani Profesor Maria Kleinrok przekazywała swoją wiedzę i ogromne doświadczenie wielu pokoleniom lekarzy stomatologów na licznych kursach w kraju i za granicą, a także w ponad 340 publikacjach naukowych oraz 5 książkach, w tym pierwszym polskim podręczniku dotyczącym rozpoznawania i leczenia zaburzeń czynnościowych narządu żucia (1992).
Za swoją działalność na rzecz polskiej stomatologii została uhonorowana wieloma odznaczeniami i tytułami, m.in.: godność “Bene Meritus” (1986) srebrną oraz złotą odznaką PTS, tytułem Honorowego Członka PTS (1989), Honorowego Prezesa PTDNŻ, Medalem Polskiego Towarzystwa Badania Bólu, tytułem “Przyjaciel Dziecka” przyznanym przez Zarząd Okręgowy Towarzystwa Przyjaciół Dzieci w Lublinie.
Odeszła Wybitna Postać polskiej i światowej stomatologii.
Cześć Jej Pamięci!
Autor wspomnienia: dr m. med. Beata Piórkowska-Skrabucha.
