– Modele gipsowe do celów protetycznych powinny być odlewane z gipsów mieszanych próżniowo – przekonują autorzy pracy „Porównanie właściwości mechanicznych różnych rodzajów gipsów stosowanych w stomatologii” opublikowanej w czasopiśmie „Protetyka Stomatologiczna”.
Autorami badania są naukowcy z Katedry i Zakładu Protetyki Stomatologicznej UJ CM i Zakładu Stomatologii Zintegrowanej CM UJ – Magda Krasińska-Mazur, Wojciech Ryniewicz, Joanna Ryniewicz oraz Jolanta E. Loster. Celem badania było porównanie właściwości mechanicznych gipsów typu 2, 3 i 4 podczas prób ściskania i łamania, w zależności od sposobu zarobienia masy.
Czytaj także: „Protetyka” oraz „Czasopismo stomatologiczne” z open access!
– Niezależnie od szybkiego rozwoju różnorodnych technik cyfrowego skanowania tkanek jamy ustnej, gips pozostaje nadal najbardziej rozpowszechnionym materiałem stosowanym w procesie laboratoryjnego wykonawstwa niemal wszystkich uzupełnień protetycznych. Na właściwości mechaniczne różnych rodzajów gipsów ma wpływ ilość i temperatura wody użytej do rozrobienia masy, a także sposób i szybkość jej zarabiania – uważaj autorzy.
Do badania przygotowano po 60 gipsowych próbek w kształcie walca w dwóch wymiarach: 4×10 mm i 4×20 mm. Materiałem użytym do wykonania próbek były gipsy Stodent II (typ 2) i Stodent III (typ 3) firmy Zhermapol oraz Fuji Rock firmy GC (typ 4). Gips zarabiano ręcznie lub maszynowo. Uzyskano 6 grup próbek po 10 sztuk. Po upływie 1 tygodnia, kiedy próbki przechowywano w temperaturze pokojowej, poddawane zostały kolejno próbom ściskania i łamania na maszynie wytrzymałościowej INSTRON 3345.
Wyniki testów ściskania oraz łamania trójpunktowego analizowano statystycznie z wykorzystaniem oprogramowania Statistica 13.1 (StatSoft). Największą wytrzymałość zarówno na ściskanie, jak i łamanie, wykazały próbki gipsu typu 4, a najmniejszą – gips modelowy typu 2. Zaobserwowano znacznie mniejsze odchylenie standardowe wyników w przypadku gipsów mieszanych z zastosowaniem mieszalnika próżniowego.
